Paragwaj to, jak na standardy południowoamerykańskie, niewielkie państewko sąsiadujące z Argentyną, Brazylią i Boliwią. W rzeczywistości jest ono mniej więcej o 20% większe od Polski, jednak zamieszkuje go jedynie 7 mln mieszkańców (dla porównania liczba mieszkańców Polski to 37,5 mln). Cechami charakterystycznymi są wysokie temperatury, chipa, polka i yerba mate terere.
Nudny kraj
Mieszkańcy Paragwaju to kolejne pokolenia rdzennych mieszkańców, czyli Indian Guarani, oraz kolonizatorów hiszpańskich i metysów. Mieszkańcy kraju są bardzo skromnymi osobami i całkowicie nie doceniają swojego kraju. Jeżeli zapytasz Paragwajczyka co fajnego można zwiedzić w ich kraju to większość zdziwi się, że w ogóle tu przyjechałeś. Według nich Paragwaj jest bardzo nudnym krajem.
Takie podejście przekłada się na bogactwa narodowe. Polacy mogą być dumni z:
- Puszczy Białowieskiej,
- Starego Miasta w Warszawie i Zamościu,
- zamku krzyżackiego w Malborku,
- Hali Stulecia we Wrocławiu,
- i innych 12 obiektów wpisanych na listę UNESCO.
Cała lista dostępna TUTAJ.
Tymczasem Paragwaj, kraj większy od Polski, może pochwalić się dwoma rezydencjami jezuickimi – La Santísima Trinidad de Paraná i Jesús de Tavarangue.
Sami mieszkańcy oprócz tego, że nie cenią za wysoko dziedzictwa swojego narodu są bardzo przyjaźni i muzykalni. Ich tańcem narodowym jest polska. Co prawda nie ma ona nic wspólnego z Polską, ani Czechami, gdzie polka, również jest tradycyjnym tańcem. Jednak miło się jej słucha.
Inną tradycją jest chipa. Jest to mięciutka bułeczka kukurydziana lub maniokowa, którą podaje się np. do zup.
Oprócz tego, wśród yerbatników, Paragwaj słynie z yerba mate. Do najbardziej popularnych na świecie suszy zaliczają się Selecta, Pajarito i Colon.
Warto dodać, że Paragwaj jako jedyne państwo na świecie obchodzi Narodowy Dzień Terere. Święto to jest zawsze w ostatnią sobotę lutego. Wtedy to w parkach zbierają się mieszkańcy miast i… piją terere.
Niematerialne dziedzictwo narodowe UNESCO
Terere jest w Paragwaju tak bardzo popularne, że postanowiono zgłosić je do UNESCO jako niematerialne dziedzictwo narodowe.
UNESCO po zbadaniu sprawy, postanowiło objąć yerba mate terere swoim patronatem. Oficjalnie od 17 grudnia 2020 roku yerba mate terere jest dziedzictwem narodowy Paragwaju.
Jak głosi legenda terere zostało wymyślone przez żołnierzy podczas wojny z Boliwią, którzy nie mogli zaparzać suszu gorącą wodą. Ale szczegóły znajdziesz w artykule prezentowanym obok.
W Paragwaju bardzo popularne jest podawanie terere w wersji Poha Nana, co w języku guaraní oznacza zioła o właściwościach medycznych. Terere Poha Nana polega na dodawaniu do suszu dodatkowych ziół. Najczęściej podaje się m. in.
- burrito (Paragwajski odpowiednik mięty), które działa uspokajająco,
- moringę – znana jest również jako drzewo chrzanowe, która ze względu na swoje niezwykłe wartości zdrowotne została zaliczona do grupy superżywności – czyli tzw. superfoods,
- cedron – który działa rozkurczowo i przeciwzapalnie,
- yerba buenę – miętę indiańską o wielu właściwościach łagodzących.
Możemy spotkać się z także z tereré russo, które zalewane jest zimnym sokiem. Jedna z teorii głosi, że taką wersję yerba mate przygotowywali napływający z Rosji i Ukrainy osadnicy, którym nie przypadła do gustu goryczka tradycyjnego napoju.
[…] Paragwaj jest krajem, który uważa się za kolebkę yerba mate. To właśnie na jego terenie żyli pierwszy yerbatnicy z plemienia Guarani. Zresztą o uwielbieniu do tego naparu może świadczyć fakt, że Paragwaj jako jedyny kraj na świecie yerba mate w formie terere uważa jako swoje dziedzictwo narodowe. […]